Vandaag was de tweede bijeenkomst van de – in totaal – zes bijeenkomsten voor de operatie. Wederom was de ochtend verdeeld in drie verschillende invalshoeken:
Diëtist
Bewegingsdeskundige
Psycholoog
Bij de diëtist
Bij diëtist ging het vooral om het toepassen van het voedingsschema, in de voorafgaande dagen. Er werd gesproken over de moeilijke momenten en hoe je hiermee om kunt gaan. Ook werd er een folder uitgedeeld van Multivitamine die worden aangeraden te slikken na de ingreep. Natuurlijk ben je vrij in de keuze hierin, en je kunt bij diverse leveranciers proefpakketten aanvragen. Op die manier kun je vooraf al ervaren hoe de vitaminepillen je bevallen. (Eenmaal thuis heb ik direct diverse gratis pakketjes aangevraagd).
Tijdens de bijeenkomst is er gesproken over het maken van (haalbare) doelen, die je kunnen helpen in het volledige proces. Zo heb ik bijvoorbeeld voor mezelf als doel gesteld:
Meer water drinken
Voldoende rust en eetmomenten nemen
Meer fruit nemen (tussen de maaltijden door)
Maar iedereen maakt hierin uiteraard zijn eigen doelen. Er werd nogmaals gehamerd op het belang om voor de operatie minimaal tussen de drie en vijf kilo te zijn afgevallen.
 |
 |
 |
 |
Bij de bewegingsdeskundige
Ik hou van sport en spel, maar nu schrok ik even. We moesten ons namelijk verzamelen in de trainingszaal. Op zich niks mis mee, maar ik had aansluitend een persevent en ik wilde niet helemaal bezweet, inclusief plofkop aankomen. De komende weken iets om rekening mee te houden! Stom dat ik daar vooraf niet over had nagedacht.
Dit keer ging het eigenlijk prima. We deden een kennismakingsbalspel, de gedragscirkel werd doorgenomen en we vertelden onze doelen. De kans is groot dat in de volgende bijeenkomst er wel meer aan beweging zal worden gedaan. Goed dus om rekening te houden met mijn andere afspraken.
Bij de psycholoog
Bij de psycholoog kreeg ik een beetje het idee dat er open deuren werden ingetrapt en daar word ik altijd een beetje recalcitrant van. Het is dan zo overduidelijk naar welk antwoord er wordt toegewerkt, dat ik het haast niet meer serieus kan nemen. Het ging in dit geval om het 20-80 principe. Om je doelen te behalen draait het om 80% inzet gaat en 20% om de operatie. De valkuil is het eerste jaar, dat het namelijk dan andersom is.
Het lijkt me duidelijk dat er een gedragsaanpassing wordt gewenst en ik snap ook echt dat na het eerste jaar dit voornamelijk uit je zelf moet komen. Maar voor mij blijft het een fifty-fifty gebeuren. De operatie geeft namelijk niet alleen gewichtsverlies, maar ook een enorme boost. Het is namelijk makkelijker (en motiverender) om op je gewicht te blijven (of minstens in de buurt van) dan om er te komen als het een onbereikbaar doel lijkt. Dan kun je voor mij allerlei percentages de groep in gooien, maar het blijft een yin yang-verhaal. Het grijpt in elkaar en het is daarom moeilijk om in getallen uit te drukken.
En ja, eigen inbreng is en blijft belangrijk. Je krijgt het niet cadeau. Dat lijkt me duidelijk.
Grappig gevoel: één derde van het voortraject zit erop! Volgende week, bijeenkomst drie!
Wordt vervolgd…
Lees de andere delen…
#1 | #2 | #3 | #4 | #5 | #6 | #7 | #8 | #9
Meer informatie
Leven met een gastric sleeve
Boekbespreking: Een maagverkleining, en dan?
Wat doet suikervrij eten met je lichaam?
50+ multivitaminen, zin of onzin?
Fitter worden als 50-plusser
Gewrichtspijn, dit kun je doen
Het effect van suiker
Bronvermelding
Tekst & fotografie: Marion Middendorp
