Tegenwoordig zijn we er als de kippen bij om iemand aan de publieke schandpaal te nagelen. Heb je dat ook in de gaten? Als je regelmatig over social media surft, kan het je niet ontgaan. Zeker op Facebook en Twitter is het schering en inslag. We weten niet hoe snel we met een vinger naar de ander moeten wijzen om aan te tonen: “hoe fout die bezig is”. Verdraagzaamheid lijkt ver te zoeken. Op dit moment is het vaak de “racismekaart” die wordt getrokken. Ik ben absoluut tegen iedere (!) vorm van racisme, maar laten we in hemelsnaam geen heksenjacht ontketenen en in álles racisme zien. Kom op zeg. Laten we eens even weer normaal met onze voeten in de klei komen.
Ik beperk me even tot de afgelopen dagen wat me is opgevallen in de media. Afgelopen week stond vooral voetballand in de spotlights.
De hitlergroet
Een aantal dagen geleden stond heel Twitter bol over die man die op de tribune van Den Bosch een hitlergroet zou hebben gebracht. Die man is aan alle kanten bedreigd, want dit kan toch niet, en het was vreselijk en de ultieme vorm van racisme. We zien echter wat we willen zien. Ik heb het filmpje een aantal keer bekeken en ik heb er met de beste wil van de wereld géén hitlergroet in kunnen ontdekken. Misschien als je een stilstaand beeld maakt van een fractie van een seconde, dan zou je er inderdaad zoiets uit kunnen halen. Maar als je het héle filmpje ziet, dan zie je overduidelijk dat het een wegwerpgebaar is.
In dit geval was er gelukkig een volledig filmpje en is deze man door het Openbaar Ministerie vrijgepleit. Ook Justitie gaat er inmiddels vanuit dat het om een wegwerpgebaar gaat. Maar die man is voor de rest van zijn leven beschadigd. Hij is aan alle kanten bedreigd en uitgekotst om iets wat hij niet heeft gedaan. Dat laat zijn sporen na. Door het publiek is hij berecht én bestraft, zonder enige kennis van zaken. Veroordeeld en aan de publieke schandpaal genageld. Wie zijn wij dan, dat we dit denken te kunnen doen? Waar komt deze hang naar gerechtigheid vandaan?
Marco van Basten
Ook Marco van Basten moest er deze week aan geloven. Hij dacht een grapje te maken na afloop van een Duitstalig gesprek door “Sieg Heil” te roepen. Hij doelde daarmee op het Duits van de verslaggever. Okay, het is een misplaatst grapje. En de timing is ook nog eens belabberd omdat juist nu clubs een statement maken tegen racisme en discriminatie. Maar meer dan dat, was het ook niet.
Social Media ontplofte echter zo’n beetje van de verontwaardiging en Marco heeft live op de zender zijn excuses moeten aanbieden. Zelfs de zender ging door het stof.
Waar komt al die verontwaardiging vandaan?
Dit zijn slechts twee voorbeelden van incidenten, maar je kunt je voorstellen dat social media vol staat met dit soort statements. Veelal geven we ons bek een gooi en kleuren we alle plaatjes in zodat er een beeld ontstaan, dat we zelf hebben gemaakt, maar dat niks te maken hoeft te hebben met de werkelijkheid. We zien wat we willen zien. Waarom? Waar komt dat door?
Zelf denk ik dat het te maken kan hebben met het feit dat er vreselijke dingen gebeuren. Ik blijf even in de afgelopen dagen, dus neem als voorbeeld de mishandeling in Gorinchem. Een groep Marokkanen mishandelen een blanke jongen. Heel heftig te zien. We hebben er echter geen vertrouwen meer in, dat het recht zal zegevieren. Er komen te veel daders vrij met een taakstraf of zelfs helemaal geen straf…
Ik denk dat daar de oorsprong ligt waarom we allemaal ‘eigen rechter’ beginnen te spelen. Een gevaarlijke ontwikkeling, die behoorlijk uit de hand kan lopen en zelfs slachtoffers kan maken. Maar hoe sussen we de gemoederen weer? Hoe zorgen we er met elkaar weer voor dat er weer vertrouwen in ons rechtssysteem komt? En hoe gaan we er met z’n allen voor zorgen dat we niet lijnrecht tegen elkaar komen te staan, maar dat we met elkaar naar oplossingen zoeken. Want op deze manier blijven we elkaar verwijten maken en wordt het probleem alleen maar groter.
Gezichtsbedrog
Wie het weet, mag het zeggen. Want dit is toch niet de richting waar we met z’n allen naar toe zouden moeten willen. Want vandaag is het Pietje, Marco of Klaasje, maar morgen ben jij het. Want we zeggen of doen allemaal wel eens domme dingen. Maar sinds wanneer is domheid strafbaar?
Laten we niet afgaan op hetgeen we dénken te zien, want we weten toch allemaal dat ons ogen ons heel goed kunnen bedriegen? Kijk maar eens naar dit filmpje… want soms dénk je dat je iets ziet, wat er gewoon helemaal niet is.
Meer informatie
Het Doemscenario van de corona-app
Vrouwen lijken vogelvrij
Over liefde, leeftijd en vooroordelen
Zoetsappige kerstfilms. I love it!
Genderneutraliteit, lesbo’s en homo’s. Wat is nog normaal?
Domme dozen gedoe
Pixeling, is dit nou echt normaal?
Bronvermelding
Tekst: Marion Middendorp
© afbeelding: 123rf.com
