Vergeving
Haar gezicht viel langzaam nedervol schaamte en verdrietde handen nu tezamenin de hoop dat hij nu zietHaar gedachten dringen dooroneindig ver en wijdeenzaam door een corridorvan diep berouw en spijt‘Wijs mij de wegen ga mij voor’,fluistert ze nu zacht‘vergeef mij mijn gebrekenen de zonden die ik bracht’ Dan klaart haar…