Afgelopen zaterdag waren we uitgenodigd – door mijn schoonvader – voor het Caprera Jazzfestival (kaarten 30 euro) in het prachtige openluchttheater in Bloemendaal. Rob was hier al eens eerder geweest, voor mij was dit een nieuwe ervaring. Wat een sprookjesachtige locatie is dit! Natuurlijk had het nog veel fantastischer kunnen zijn als de weergoden iets guller waren geweest, want een concert in de openlucht vraagt natuurlijk om mooi weer. Helaas hadden de weergoden het blijkbaar ergens anders te druk, want – in tegenstelling tot wat de weermannen en – vrouwen hadden beloofd – was het niet droog. Gelukkig was er ook geen sprake van stortregen, maar we werden hoe dan ook nat. Gelukkig is Caprera hierop voorbereid, want er werden (gratis) plastic poncho’s uitgedeeld. Misschien niet elegant, maar absoluut doeltreffend.
Jazz orchestra of the Concertgebouw
Terug naar de Jazz, want daar ging het tenslotte om. Het was een vol programma. De deuren gingen om 17.00 uur open en om 18.00 uur begon het programma met een Kwartet uit het Jazz Orchestra of the Concertgebouw. Veel mensen waren nog bezig met het bemachtigen van eten en drinken, terwijl het kwartet begon te spelen. Ik ben zelf geen Jazzkenner en misschien zeg ik nu iets totaal verkeerd, maar ik vond het fijne achtergrondmuziek. Niet overheersend, fijn in het gehoor maar ook niet zo indringend dat ik er mijn volle aandacht bij wilde hebben. Het laat zich vooral omschrijven als ‘lichtvoetig’. Het soort muziek wat zich prima leent tijdens een gezellig avondje met vrienden of tijdens een romantisch dinertje, zonder de aandacht op te eisen.
Droge worsten
Na het kwartet was er een pauze van zo’n drie kwartier, waarin je een drankje en een hapje kon halen. Ik moet eerlijk zeggen dat de hapjes van betere kwaliteit hadden mogen zijn. Niks mis met de patat, maar de worsten waren veel te droog (te lang op de bakplaat gelegen) en persoonlijk vond ik de saté ook een beetje magertjes. Je betaalt er echter wel de hoofdprijs voor en dan mag je, vind ik, ook wel iets verwachten. Helaas was dit niet het geval bij de worsten en de saté. De koffie was gelukkig wel erg lekker. De volgende keer zorg ik er dus voor dat ik vooraf goed heb gegeten en neem ik in Caprera alleen nog een lekkere bak koffie met een chocolade muffin (ook erg lekker).
Eric Vloeimans
Na de pauze volgde een optreden van Eric Vloeimans. Ik had nog nooit van hem gehoord – want ik ben geen jazzkenner – maar wat is die man een kunstenaar op zijn trompet. Zijn muziek tovert beelden in je hoofd en neemt je mee op een muzikale reis. Absoluut een artiest om van te genieten. En wat is hij een kleurrijk type, met zijn fel roze broek en gifgroene schoenen. Ik hou ervan! Na zijn optreden was er weer gelegenheid voor het halen van een drankje en een hapje.
Fay Claassen
Het festival werd afgesloten met een optreden van Fay Claassen (Ducth Songbook met Fay Claassen en het Jazz Orchestra of the Concertgebouw). Bekende Nederlandstalige nummers, werden door haar – en het orkest – met een Jazz saus overgoten. Nummers waarvan je het niet zo snel zou verwachten zoals ‘Is dit alles’ van Doe Maar of ‘Zing, vecht, huil, bid, werk en bewonder’ van Ramses Shaffy. Eerlijk gezegd vond ik niet alle gekozen nummers zich goed lenen voor een Jazz-jasje, maar dat is misschien een kwestie van smaak. Deze twee nummers vond ik overigens wel heel mooi uitgevoerd waardoor het net leek of de inhoud van de tekst nog duidelijker werd verteld en dieper bij je binnen kwam.
Het festival werd afgesloten met een prachtige uitvoering van de Theme song van Turksfruit ‘Dat mistige rode beest’, waarbij Fay Claassen haar stem gebruikte als een helder instrument.
Een mooie afsluiting van een prachtige avond in een sfeervolle, bijna sprookjesachtige, ambiance. Ik weet zeker dat ik nog eens naar Caprera zal terug gaan. Hopelijk met iets beter weer en…zonder droge worsten graag.
Meer informatie
Caprera Openluchttheater – Wandelpark
Hoge Duin en Daalsweg 2
2061 AG Bloemendaal
www.caprera.nu
Extra info
Meer leuke uittips & ervaringsverslagen