Jouw vader en/of moeder: je hebt ze gelukkig nog en daar ben je dankbaar voor. Maar de leeftijd begint niet alleen bij hen maar ook een beetje bij jou parten te spelen. Zij hebben steeds meer zorg nodig en die wil je ze met alle liefde geven. Maar je merkt dat het voor jou ook steeds moeilijker wordt. Wat kan je doen om je ouders zo goed mogelijk te helpen en toch niet zelf eraan onderdoor te gaan? En wat doe je als het zelfstandig wonen van je ouder(s) echt niet meer verantwoord is?
Hulp inschakelen
Kunnen de oudjes nog prima zelfstandig wonen en willen ze dit ook echt graag? Dan kan je kijken wat je voor hulptroepen kunt inroepen, waardoor het zowel voor hen als voor jou haalbaar is. Hierbij kan je aan meerdere dingen denken. Van hulp in de huishouding tot een gezellig maatje. Hier een aantal voorbeelden waar je aan zou kunnen denken:
Tafeltje Dekje
Een handige manier om de oudjes te verlossen van het eten koken en ze toch een verantwoorde maaltijd te laten eten!
Huishoudelijke hulp
Komen ze niet in aanmerking voor hulp in de huishouding met vergoeding vanuit de overheid? Dan zou je ook kunnen overwegen om gewoon particulier iemand in te huren. Heb je meteen meer te vertellen over wie er komt…
Maatje zoeken
Komen ze niet meer echt de deur uit? Zouden ze graag eens vaker een ommetje willen lopen? Er zijn projecten waarbij maatjes gezocht worden. Kijk maar eens op maatjegezocht.nl van het Oranjefonds.
Houden ze van gezelligheid?
Waarom laat je ze dan niet een ouderensoos bezoeken. In buurthuizen of kerken worden deze vaak gehouden. Meestal ook met de mogelijkheid om opgehaald te worden.
Boodschappen laten bezorgen!
Tegenwoordig zijn er veel mogelijkheden om de boodschappen gewoon door de supermarkt thuis te laten bezorgen. Scheelt jou een hoop gesleep!
Maar dan gaat het echt niet meer
Maar ooit kan er een tijd komen, dat zowel jouw goede zorgen én de hulp van anderen niet meer genoeg is. Zeker als er dementie mee gaat spelen, kan het gewoon niet meer verantwoord zijn om je ouder(s) alleen te laten zitten. Zelf denk ik weleens dat het sociale aspect ook een beetje vergeten wordt, tegenwoordig. Natuurlijk woon je het liefst zelfstandig, maar als dat inhoudt dat je hele dagen alleen zit omdat je nergens meer heen kan, dan vraag ik me toch weleens af of het echt zo slecht was: de bejaardenhuizen van vroeger. Waar samen gegeten kon worden en gezellig bij elkaar in de grote zaal gezeten kon worden. Wilde je alleen zijn? Dan kon je jezelf terugtrekken op je eigen kamer. Als die kamer dan gewoon een kamer met een aparte slaapkamer is, dan lijkt me dat helemaal zo fout niet. Natuurlijk, bij je kinderen wonen is ook een optie. Maar als iedereen werkt, zoals nu vaak het geval is, schieten we er dan iets mee op?
Toch zal bijna niemand zelf aangeven dat ze wel naar het verzorgingshuis willen. Hoe kan je dat nu aanpakken, zodat het geen trauma wordt? Zeker als beide nog leven en het dan betekent dat ze niet meer bij elkaar kunnen wonen: dan breekt je hart toch (waarom is dat niet beter geregeld?)!
Vaak komt er een schuldgevoel bij de mantelzorger naar boven: ‘Ik heb hem (haar) bij het oud vuil gezet…’ Onzin natuurlijk, want je doet het met de beste bedoelingen, maar toch, leg dat je gevoel maar eens goed uit!
Wat er geregeld moet worden
Omdat er vaak wachtlijsten zijn en je toch graag je dierbare op een mooie plek wilt laten wonen, is het goed om niet tot op het laatst te wachten met rondkijken. Waar wordt de zorg geboden op de manier die bij je ouder past? Waar hoor je goede berichten over? Voordeel is dat je je ouder al zou kunnen laten wennen door hem of haar daar gebruik te laten maken van de dagopvang. Moeilijk, maar is het nog goed mogelijk om met je ouders te praten, probeer dan eens om met hen over dit onderwerp te spreken. Zo weet je ook wat ze zelf zouden willen, want het is toch immers hun leven en niet die van jou… Misschien spreekt jou een tehuis in een bos wel aan, terwijl zij juist de drukte van een grote instelling wel zien zitten (om maar even wat te noemen). Overigens zal je voor een opname een aanvraag moeten indienen bij het Centrum Indicatiestelling Zorg (CIZ). Ook al heeft jouw ouder last van dementie: hij zal zelf toch toestemming moeten geven. Maak je je zorgen over dit soort dingen? Een gesprek voeren met de huisarts kan altijd! Hij weet immers hoe de stand van zaken is wat betreft de gezondheid van je ouder en kan je vast goede tips en adviezen geven.
Extra info
Meer blogs over geldzaken
Erfrecht, zo zit het in elkaar!
Vandaag leg ik drie roosjes neer…
Afscheid van je ouders
Wanneer ga je nadenken over je afscheid
Bronvermelding
Tekst: Wil Cats
© afbeelding: 123rf.com
